Mysteria Gaudii

“Het voornaamste daer eenider behoort wel op te letten, is van deze gebeden niet te leezen, uyt eene dorre gewoonte, …, maer uyt eene opregte godvrugtigheyd tot die zoo heylige Mysterien van onze verlossing, en tot de allerheyligste Maegd.”
Saint Alfonso Maria de Liguori, (gedrukt Brugge 1838)

In het “psalter van Maria”, dat ingang kreeg vanaf de 14de eeuw, en zijn vaste vorm van “rozenkrans” kreeg in de 15e eeuw, was het de gewoonte om de reeks van 150 Weesgegroeten op vaste momenten te onderbreken voor het overwegen van vaststaande geloofsgeheimen (“mysteries”).

Voor de reeks van 5 blijde mysteries omtrent de geboorte van Christus, put InCanto Vocale, onder leiding van Eva Vermeren, uit de rijke schat van Renaissance-motetten rond deze thema’s.

Het meditatieve karakter van de herhaling wordt verklankt door een creatie van Dagmar Feyen, die – naar het voorbeeld van Heinrich Ignaz Frans Biber’s 16de “Mysteriesonate” voor viool-solo – een Passacaglia schreef voor contrabas-solo. Deze nieuwe compositie dialogeert met de vocale stukken, maar grijpt er ook op in, door soms als basso continuo, soms als discant, samen te vallen met de motetten.